Onze geschiedenis

Het prille begin

Het verhaal van Scouting Siegfried Ranst begint in het najaar van 1973. Op dat moment besloten Staf en Eric Teunen (vader en zoon) samen met Pol Lermytte en zijn vrouw Joske Geens een scoutsgroep op te richten in Ranst. Hierbij werkten ze samen met enkele Ranstse gelijkgestemde zielen (onder andere Mireille Cassiers en Hubert Ost, de families Melis, Vanderhoeven, Smets, Stuyck en Verbrugge).

Om de groep te kunnen opstarten verkochten ze in november 1973 marsepein. Op 6 januari 1974 was Scouting Ranst dan een feit en  de eerste (ouder)vergadering werd georganiseerd.

Deze scoutsgroep richtte zich in eerste instantie op jongens. In het begin bestond de groep, maar uit twee takken (Jong-Verkenners en Welpen). Drie jaar later, op 8 januari 1977, ontstond ook een groep Gidsen”, enkel bedoeld voor meisjes.

      

Op zoek naar een eigen lokaal …

De Welpen werden in eerste instantie gehuisvest in de garage van Walter Smets in de Dennenlaan. Deze garage werd het “Wolvenhol” genoemd. Later kregen de Welpen een bus in het Zevenbergenbos als lokaal. Later werd deze bus vervangen door een houten lokaal.

De Jong-Verkenners kregen hun eerste stek op de eerste verdieping boven de winkel van de familie Ost aan de Doggenhoutstraat. Later werd het “Visbeen” (in de Bistweg 5) de nieuwe thuislocatie van de Jong-Verkenners, wat te danken was aan de eigenaar De Heer Coens (‘den baron’, een oud scouts uit Antwerpen). De scouts renoveerden dit huisje volledig.

Vanaf hun oprichting waren de Gidsentakken (Kabouters, Jong-Gidsen en Gidsen) gehuisvest in de Doggenhoutstraat in de oude chirolokalen, aangeboden door de pastoor. Door de blijvende toename van het ledenaantal werd er verhuisd naar de gemeentelijke lokalen in de Valkenlaan.

Maar ook bij de scouts bleek een baksteen in de maag te zitten. En dat voor het realiseren van échte lokalen veel geld nodig was, dat hadden ze echter al snel door… Vele winsten werden gehaald uit de bals in het Gildenhuis, toneelavonden en niet te vergeten: de schuimfuif. De allereerste schuimfuif werd nog gegeven aan de Boerenkrijglaan en het succes was immens. De volgende edities verhuisden al snel naar het Loo aan de Bistweg. Met vereende kracht werd er gewerkt om voldoende geld in het laatje te krijgen, met even vereende krachten werd er gebouwd en afgebroken, terug opgebouwd en aangebouwd. Het resultaat, kan u nu aan de Boerenkrijglaan bewonderen.